Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Εισαγωγή.

Έμαθα να μαγειρεύω χωρίς να μαγειρεύω. Απλά παρακολουθώντας τη μαμά στο σπίτι. Το παράπονο του πατέρα ήταν πάντα πως εμείς τα κορίτσια δε βοηθούσαμε χωρίς να μας το ζητήσουν στις δουλειές του σπιτιού. Η γνώμη η δική μου, ακόμα και σήμερα, είναι πως τα κορίτσια πρέπει να παίζουν και όχι να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού.

Κοιτώντας τη μαμά, που είχε να φροντίσει έναν ολόκληρο λόχο, έμαθα πολλά πράγματα που μπήκαν σε εφαρμογή μόνο όταν μεγάλωσα. Και εδώ έρχεται το «είναι όπως μάθεις». Για νοικοκυριό και μανία με την τελειότητα δε μιλώ, γιατί παρόλο που τα βάζω σε μια σειρά, δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα μου -αφού δεν έχω παιδιά. Και πολύ συχνά τα παπούτσια μου είναι στο σαλόνι και το κρεβάτι μου άστρωτο. Αυτά είναι πρακτικά πράγματα που μεταβάλλονται ανάλογα με τις ανάγκες. Δε θα άφηνα το παιδί μου ποτέ χωρίς αερισμένα σκεπάσματα, καθαρά ρούχα, στρωμένο κρεβάτι, καθαρή πετσέτα κτλ.

Αλλά η κουζίνα.. μμμ η κουζίνα είναι κάτι άλλο! Η κουζίνα είναι τα βαζάκια με τα μπαχαρικά στη σειρά, το μικρό καλαθάκι με τα ψιλά τζερτζελάκια , το συρτάρι με το αλεύρι και τις βανίλιες και τα μπισκότα και την τρούφα και τα χαρτάκια για τα κεκάκια και.. και.. και ό,τι άλλο έχεις «καβάτζα» για να φτιάξεις ένα γλυκό άμα χρειαστεί. Το ψυγείο με τα αυγά, τις πιπεριές, τη ντομάτα, τη φέτα και στην κατάψυξη λίγο κοτόπουλο, φασολάκια, αρακά, φυλαγμένα μυρωδικά και ίσως χυμό ντομάτας. Στο ντουλάπι παξιμάδια, ελιές, ρύζι, μακαρόνια, τραχανά και τόσα άλλα.. στον πάγκο πάντα κρεμμύδια, σκόρδα, πατάτες.

Και κάπως έτσι ερχόμαστε στο «είναι όπως μάθεις». Γιατί ποτέ δεν έχω πει «ας πάρουμε κάτι απ’ έξω». Γιατί ποτέ δεν έχω πάει στις φίλες μου αγοραστό γλυκό. Γιατί, έτσι απλά μπήκε στη ζωή μου η μαγειρική. Μπήκε σαν κάτι δεδομένο, όπως το πλύσιμο τον δοντιών. Έτσι, λοιπόν, έμαθα. Μέλι από τον παραγωγό και λάδι για όλη τη χρονιά στο ντουλάπι. Πορτοκαλάδα κάθε πρωί. Πίτσα από τα χέρια της μαμάς. Διακοπές στο κάμπινγκ με το μικρό κουζινάκι μαζί. Και ευχαριστώ πολύ τους γονείς μου γι’ αυτό. Γιατί με έμαθαν να είμαι απλός άνθρωπος.

Θα χρειαζόμουν πολύ χώρο σε αυτό το μπλογκ αν άρχιζα τώρα να μιλώ για την απλότητα και το μεγαλείο αυτής. Οπότε αρκούμαι στα παραπάνω και κλείνω όπως άρχισα αυτό το ποστ..


Έτσι έμαθα να μαγειρεύω, μόνο βλέποντας.




2 σχόλια: